منتظران ظهور

(فلوس)
وقتی رسیدیم به موکب انگار دنیا را بهمان داده بودند. خستگی و گرما امانمان را بریده بود. رفتیم داخل و افتادیم. کمی که نشستیم، یکباره حس کردیم همه چیز عجیب و غریب است انگار. مثل اینکه داشتیم خواب میدیم. همه تعجب کرده بودند از تمیزی و زیبایی آنجا. تمیزی همه چیزش. حتی لیوان‌ها و بشقاب ها و…
صاحب موکب هم که مرد میانسالی بود، آرام و قرار نداشت  و مثل پروانه دور بچه ها میگشت.
 کلی راه آمده بودیم. تشنه بودیم و توی آن هوای گرم، آبمیوه‌ها بدجوری چشمک می‌زدند… چند لیوان آبمیوه را با سلیقه ،کنار هم چیده بودند توی یخچال .
بچه‌های گروه باورشان نمی‌شد آبمیوه ها مجانی باشد.گفتند: راه بیفتیم، اینجا پولیه! بیاید بریم جای دیگه یه جرعه آب بخوریم اقلا.
یکی با ناامیدی از صاحب موکب پرسید: فلوس؟ فلوس؟ کم قیمه؟ (قیمتش چند است؟
 صاحب موکب خشکش زد. انگار برای او که با تمام عشقش  داشت کار می‌کرد شنیدن این حرف خیلی گران تمام شده بود. رنگ به رنگ شد. بعد، بی معطلی از جیبش اسکانسی درآورد! بجای دستمال گذاشت زیر یکی از لیوان‌های آبمیوه و در حالیکه به سختی می‌خواست فارسی صحبت کند،‌ با همان لهجه غلیظ عربی گفت: بفرما … یا حسین (علیه اسلام)..صلوات بفرست.
  کیوان امجدیان

«علیرضا رحیمی» یکی از آزادگان هشت سال جنگ تحمیلی است که به روایت خیانت یک خبرنگار در دوران اسارت می پردازد:

خبرنگاران زیادی برای مصاحبه به اردوگاه اسرا می‌آمدند و گاهی روزنامه‌ها به دست ما می‌رسید.

یک روز در یکی از روزنامه‌های عربی چشمم به مصاحبه خودم افتاد که: «وقتی وارد اردوگاه رمادیه شدم و عده‌ای از بچه‌های کم‌سن و سال را دیدم، کوچک‌ترین‌‌شان که علی نام داشت عصازنان به سمت ما آمد و با دیدن یک زن که همراه ما بود، گریه‌کنان گفت که مادرم را می‌خواهم، دلم برایش تنگ شده است. خانم همراه به زحمت علی را ساکت کرد.

پس از اینکه هق‌هق گریه‌اش تمام شد، اسباب‌بازی دستش دادیم و با سرگرم‌کردن او علی را به صحبت گرفتیم که: «چی شد که به جبهه آمدی؟»

علی گفت: «من در کلاس درس بودم که فرمانده سپاه گفت: «می‌خواستیم پدرت را به جبهه ببریم، پدرت گفته من زن و بچه دارم، این بچه را ببرید و … حالا تو باید بیایی!»

بعد دست و چشمم را بستند و آمبولانس پس از بیست دقیقه جایی توقف کرد که مرا پیاده کردند و به من گفتند: «این هم کلید بهشت است. اگر از خاکریز رد شدی به کربلا می‌رسی و اگر کشته‌شدی این کلید در بهشت است»
تصمیم گرفتیم با هرخبرنگاری مصاحبه نکنیم

اغلب خبرنگارها از بُعد روانی ـ تربیتی هم وارد می‌شدند.

خبرنگاری به من گفت: «شما چهارده ساله اید، تویی که باید سر کلاس درس باشی، فکر نمی‌کنی دولت ایران در حق شما ظلم کرده، الان چه احساسی داری؟»

ما عاطفه داریم و دل‌مان برای پدر و مادرمان تنگ می‌شود، اما برای هدفی که اسلام و پیامبرش مشخص کرده‌اند مثل امام حسین(ع) همه هستی‌مان را فدا می کنیم.»

امروز اربعین ، همان ندای ملکوتی عاشورایی و مقدمه ای برای یک حرکت خودجوش جهانی است
اکنون این حرکت قلبی ملیون ها انسان خودباخته وعاشق امام حسین( ع) ، که با«محبت»، «همدلی»، «ازخودگذشتگی»، «بخشش های جانی و مالی» و…در جریان اربعین به صورت خودجوش خود را نشان می دهد و این، همان شرایط و زمینه هایی است که هنگام ظهور حضرت (عج ) بوقوع می پیوندد.
بدین معنا که حضور خاضعانه و خالصانه، ازخودگذشتگی ها و بخشش ها دقیقا در زمان ظهور حضرت حجة (عج) نیز محقق می گردد.
همچنانکه درباره شرایط آستانه ظهور در روایات داریم که دل ها باید به سوی امام زمان(عج) کشیده شود و امام مهدی(ع) به جهانیان معرفی شوند. امروز این معرفی با نام و حماسه و شهادت امام حسین(ع) و اربعین در حال انجام است.
#اربعین_مهدوی

#دیدار_روحانیون_با_رهبر
سلام به مقتدا و سپهسالار جبهه حق علیه باطل
مقام معظم رهبری
دراین دوران که دشمن با ناکارآمد دانستن تمام حربه های خویش باتحریف حقایق و وارونه جلوه دان واقعیتها به جنگ نرم وجنگ شناختي رو آورده تابتواند با مسببات گمراهی مردم - درترویج بی دینی ،بی حجابی،ناتوان جلوه دادن حکومت دینی دراداره کشور_به نیات پلید خویش دراستعمار واستضعاف ملتها جامعه عمل بپوشاند.
حال بیش ازپیش حوزه های علمیه و روحانیت با اقتدا به مقتدای خویش مسولیت بس عظیم وسترگ- درجهادتبیین وروشنگری حقایق وبرملا نمودن توطءه های دشمنان وبیان پیشرفت های انکارنشدنی حکومت اسلامی درایران درتمام زمینه های تکنؤلؤژي و نظامی وعلمی وبین المللی و…درایجادهمبستگی دینی بین مردم ایران بلکه بین احاد مسلمین درتمام جهان که زمینه سازظهورمنجی عالم بشریت گردد-برعهده دارندکه انشاءلله با رهبرمقتدرمان به سرمنزل خواهدرسید،باتمام وجودخواستار دیداررهبری برای خودو فرزندانمان هستیم،واینکه سالهای قبل هدیه رهبری به خواهران طلبه هم تعلق می گرفت چون عطای متبرک باعث برکت زندگی ماوخانواده مان می شد،انشاءلله درصورت امکان خواهران طلبه نیز بهره مندگردند

پس از مراسم بيعت گرفتن از مردم براى اميرالمؤمنين علیه السلام در غدیرخم باز هم پيامبر صلی الله علیه و آله فضائل اميرالمؤمنين علیه السلام را بيان مى ‏فرمودند تا اين كه بعضى از منافقين بر آشفته شدند. و در اين ميان حارث بن نعمان فهرى با پيامبر درشتى كرد و گفت: وقتى تو رسول الله‏ باشى و على جانشين تو و فاطمه دخترت بهترين زنان عالم و حسن و حسين سيد جوانان اهل قريش، پس براى قريش چيزى باقى نگذاشته ‏اى!
پيامبر صلی الله علیه وآله فرمودند: اين كار را خدا كرده نه من. حارث گفت: آيا  کار امروز هم از طرف خدا بود، يا از طرف خودت؟
پيامبر صلی الله علیه وآله قسم خوردند و فرمودند: همه اين ها از طرف خداست. حارث سخنان كفرآميزى گفت و پيامبرصلی الله علیه وآله او را به تقوا و توبه دعوت كردند، امّا حارث سر را به سوى آسمان بلند كرد و گفت: خدايا، اگر محمّد راست مى ‏گويد، سنگى بر ما ببار و اگر دروغ مى ‏گويد، عذابى بر او نازل كن!
پيامبر صلی الله علیه وآله فرمودند: يا توبه كن، يا از پيش ما برو. حارث هم گفت: توبه نمى ‏كنم، ولى از حضور تو مى ‏روم! حارث برخاست و رفت. وقتى از پيامبر صلی الله علیه وآله دور شد، پرنده ‏اى در آسمان ظاهر شد و سنگ ريزه‏اى بر سر او رها كرد كه سرش را سوراخ و از انتهاى بدنش خارج شد و ابر سياهى در آسمان برقى زد و بدن او را سوزاند.
اين جريان به روشنى بيان مى ‏كند كه امامت امرى انتصابى و از طرف خداست؛ مردم و حتى وجود مقدّس پيامبر صلی الله علیه وآله در آن نقشى ندارند.

#غدیر_مسیر _سعادت